14 mei 2020
Ik leg de foto apart en blader door de papieren. Er zitten brieven tussen, een overlijdensbericht van de vader van grootmoeder. Esmee. Haar naam staat eenzaam onder de naam van haar moeder. 1932. Wat was ze nog jong, toen haar vader stierf.
13 mei 2020
‘Gaat u maar even zitten,’ zei de vrouw, en toen ik weer wat op adem was gekomen, ging ze op haar hurken voor me zitten. Het was een oude vrouw met een grof gezicht. Ze droeg een lange, zwarte jurk. Ik herinner me vooral haar scherpe ogen, die door me heen leken te kijken, leken te zien dat dit kind er nooit had mogen zijn.
12 mei 2020
In mei komen er weer een aantal mooie boeken uit. We zetten ze voor je op een rijtje.
12 mei 2020
Sommige bladzijden zijn zo woest in elkaar gekreukt dat het papier op verschillende plaatsen gescheurd is. In gedachten zie ik grootmoeder voor me, zittend op haar bed, en ik voel bijna, alsof het nog ergens in de hoeken van deze kamer is blijven hangen, de razernij waarmee ze deze bladen uit haar dagboek heeft gescheurd en de machteloze woede waarmee ze zijn verfrommeld en op de grond gesmeten.
11 mei 2020
Het is druk in de buurt. Het geluid van spelende kinderen doet mij langzaam uit mijn slaap ontwaken. Normaal gesproken zaten de kinderen op school. Nu niet en is het thuisonderwijs het gesprek van de dag.
11 mei 2020
Ik probeer het zo goed mogelijk te verbergen. Dat is niet zo moeilijk. Ik kom bijna de deur niet meer uit. Ik zou het kind weg willen denken. Ik probeer te doen alsof daarbinnen in mij niets groeit, alsof het verbeelding is. Soms geloof ik dat zelf bijna.
10 mei 2020
Misschien ben jij die ene. Die ene die steeds over het hoofd wordt gezien, die ene die tussen de mazen van het net glipt, waarvoor niemand aandacht heeft en die geen attentie krijgt. Of misschien ben jij juist diegene die uitkijkt naar die ene. Die door de massa’s heen die ene spot.
10 mei 2020
Alles aan deze kamer ademt de luxe van lang geleden. Ik wist wel dat grootmoeder rijk was, want het witte huis waar ik haar als kind bezocht, was statig en groot en er stonden prachtige meubels, maar het was niet zo overdadig ingericht als dit kleinere appartement. Wat moet dit destijds wel niet gekost hebben? En dit appartement, in het hart van Parijs?
9 mei 2020
De pijn van geen kinderen hebben is er nog. Zelf noem ik dat een onderhuidse pijn of blauwe plek. In de loop der jaren is het verdriet en de pijn minder geworden. Of moet ik zeggen: ánders? Ik ben een gezegend mens omdat ik kan genieten van andermans kinderen en ik werkte op een school en daar genoot ik ook.
9 mei 2020
Ik wil niet dat hij gaat, ik wil hem bij me houden. Ik wil niet weer zijn geur kwijtraken, vergeten hoe hij lacht en lieve dingen zegt. Hij ziet mij, hij weet wie ik ben, en ik heb iemand nodig die weet wie ik ben, die me liefheeft. Waarom ben ik hem niet eerder tegengekomen, iemand met wie alles klopt, alles goed is zoals het is?
Ik wil mezelf uitwissen, mezelf laten verdwijnen.
8 mei 2020
In het nieuwe PUUR!magazine staan vier mini-avonturen. Vier vrouwen die werden uitgedacht om op mini-avontuur te gaan. Deze avonturen kun je lezen in het magazine, maar speciaal voor jullie 11 mini-avonturen om zelf ook op avontuur te gaan.
8 mei 2020
Ik ben in gedachten naar de rand gedwaald, daar waar de stoep bijna onmerkbaar overloopt in de weg. De vrouw die me duwde, rijdt op een oude brommer. Ik heb haar niet gehoord. Ik heb niet eens gemerkt dat ze voor mij moest remmen, of uitwijken.
7 mei 2020
Hardlopen is niks voor mij. Dat dacht ik altijd. Ik kon nog nét het hoekje omrennen tot ik uit het zicht van de buren was (die voor mijn idee achter het raam stonden om in de gaten te houden hoe lachwekkend slecht ik hier in was), en dan moest ik al gaan wandelen.
7 mei 2020
Ik haat het dat ik zo zwak ben. O God, hoe kan ik ooit met mezelf leven? Het moet stoppen, er moet een eind aan komen. Nu is het nog niet te laat.
6 mei 2020
Als iemand jou de vraag stelt ‘Wie ben jij?’, dan ben ik snel geneigd om te zeggen dat ik een blogger ben. Maar als dat mij afgenomen zou worden, wie ben ik dan? Dan ben ik iemand die ziek thuis zit en last heeft van lichamelijke klachten. Oké, maar als dat geen rol meer speelt, […]
